نگاهی به باسیلوس آنتراکس به عنوان عامل سلاح بیولوژیک

مقدمه: تجزیه و تحلیل های جامعه شناختی نشانگر این مهم است که بیوتروریسم یکی از تهدیدهای اصلی قرن 21 در جامعه امروزی می باشد. استفاده از سلاح های بیولوژیک نادر و در عین حال دارای سابقه ای طولانی است. به تازگی آنتراکس به عنوان یکی از سلاح های بیولوژیک قدرتمند، مورد توجه بسیاری از کارشناسان می باشد. روش بررسی : در این مطالعه کلمات کلیدی bioterrorism، anthrax و biological weapon با استفاده از موتورهای جستجوگر اینترنتی pubmed و google طی سالهای 1990 تا 2013 جستجو شد. یافته ها: آنتراکس باکتری گرم مثبتی است که قادر به ایجاد انواع سیاه زخم پوستی، استنشاقی و گوارشی می شود. اخیراً نوع چهارمی از آنتراکس پوستی در معتادان تزریقی با عفونت شدید بافت نرم گزارش شده است. آنتراکس پوستی در عین حالی که شایعترین نوع می باشد ولی به علت سیرکلینیکی واضح و شناسایی به موقع عوارض اندکی دارد. آنتراکس استنشاقی بیشترین میزان ناتوانی و مرگ را به دنبال دارد. علائم کلینیکی معمولاً در دو مرحله بیان می شود. علائم کلینیکی مشابه در مراحل اولیه بین انواع بیماری گاهی منجر به شناسایی دیررس انواع گوارشی، استنشاقی و تزریقی می شود. بنابراین به محض مشکوک شدن به سیاه زخم تشخیص با رنگ آمیزی گرم و کشف عامل بیماری زا از خون یا بافت های آلوده و به دنبال آن با تست های تأییدی مثل pcr داده می شود. قدم اساسی برای درمان بیماری آنتراکس استفاده از آنتی بیوتیک ها و همچنین آنتی توکسین، کورتیکواستروئید، تهویه مکانیکی و همچنین واکسیناسون به عنوان درمان کمکی می باشد. بحث و نتیجه گیری: پیشرفت در تشخیص، واکسن مناسب، پروفیلاکسی بعد از تماس، کنترل عفونت و آلوده زدایی ابزار اصلی در مهار سلاح های بیولوژیک قدرتمند است. برای حصول اطمینان از پاسخ مناسب سیستم های مراقبتی و بهداشت عمومی، لازم است دولت با ایجاد ذخایر دارویی و بهبود زیرساخت های بهداشت عمومی، گسترش پاسخ در وضعیت های اضطراری را فراهم نماید.